Σύμφωνα με την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία το κράτος υποχρεούται να παρέχει στους αιτούντες-ούσες άσυλο διαδικασίες υποδοχής που να εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Όμως στην πράξη η κατάσταση που επικρατεί είναι πολύ διαφορετική. Οι αιτούντες-ούσες άσυλο στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν ως επί το πλείστον επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης σε δομές στέγασης που δεν καλύπτουν τα ελάχιστα κριτήρια ή βρίσκονται έγκλειστοι-ες σε κέντρα κράτησης. Από την πλευρά μας οργανώνουμε επισκέψεις και πραγματοποιούμε έρευνες ώστε να εντοπίσουμε και να αποκαλύψουμε παράνομες διοικητικές πρακτικές και κενά στο σύστημα υποδοχής. Ιδιαίτερη σημασία δίνουμε στον τρόπο αντιμετώπισης των ευάλωτων αιτούντων-ουσών άσυλο και στην εξακρίβωση εάν οι πρακτικές αυτές καταλήγουν σε απάνθρωπη και απαξιωτική μεταχείρισή τους.

Το 2021 υποβάλλαμε δύο εκθέσεις στο Συνήγορο του Πολίτη ζητώντας την παρέμβασή του για την άρση όλων των διοικητικών εμποδίων κατά την πρόσβαση στο άσυλο και στις υπηρεσίες υγείας εκ μέρους 18 αιτούντων-ουσών ασύλου. Η ανεξάρτητη Αρχή παρενέβη και ζήτησε από τις αρχές να συμμορφωθούν προς τη νομοθεσία και να αποδεχτούν τις υποδείξεις μας, καθώς και να υιοθετήσουν σύννομες πρακτικές για άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις.

Η έρευνά μας σχετικά με το ελληνικό σύστημα υποδοχής διευκόλυνε την κατάθεση αντιρρήσεων επί των παρατηρήσεων της ελληνικής κυβέρνησης αναφορικά με αιτήσεις που εκκρεμούν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επίσης η έρευνά μας κατέστησε δυνατή την υποβολή επιστολών στην ελληνική Υπηρεσία Ασύλου σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δημόσια έγγραφα καθώς και τη διαδικασία πιστοποίησης των θυμάτων βασανιστηρίων.