Το ανήλικο έφτασε στη Λέρο συνοδευόμενο από έναν ενήλικο συγγενή του και όχι από γονέα. Χωρίστηκαν κατά την αναμονή της απόφασης του Εισαγγελέα σχετικά με την καταλληλότητα του συγγενή να ασκήσει την προσωρινή επιμέλεια του ανηλίκου σύμφωνα με το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Ως εκ τούτου, το ανήλικο τοποθετήθηκε στην «Ασφαλή Ζώνη» του ΚΕΔ, ενώ ο συγγενής του στεγάστηκε μαζί με τον γενικό πληθυσμό. Το ανήλικο δεν είχε δικαίωμα να εξέλθει από την «Ασφαλή Ζώνη», πόσο μάλλον από το ΚΕΔ και μπορούσε να συναντήσει τον συγγενή του μόνο μέσα από τα συρματοπλέγματα που χωρίζουν την «Ασφαλή Ζώνη» από τα υπόλοιπα τμήματα του στρατόπεδου.
Σύμφωνα με τη γενική πρακτική των αρχών, το ανήλικο παραμένει στην «Ασφαλή Ζώνη» έως ότου ο εισαγγελέας αναθέσει την προσωρινή επιμέλειά του στον συγγενή του. Εξαιτίας όμως των μεγάλων καθυστερήσεων στην έκδοση αποφάσεων προσωρινής επιμέλειας και κηδεμονίας, του μεγάλου αριθμού ασυνόδευτων και χωρισμένων ανηλίκων στην «Ασφαλή Ζώνη» του ΚΕΔ Λέρου (που επί του παρόντος αριθμεί περίπου 200) και άλλων συστημικών προβλημάτων, το ανήλικο βρισκόταν υπό κράτηση για σχεδόν δύο μήνες τη στιγμή που επικοινώνησε με την Equal Rights Beyond Borders.
Η Equal Rights Beyond Borders υπέβαλε άμεσα αντιρρήσεις στην κράτηση ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, προσβάλλοντας την de facto κράτηση του ανηλίκου. Μία εβδομάδα αργότερα, το Δικαστήριο έκανε δεκτές τις αντιρρήσεις, κρίνοντας ότι ο περιορισμός της ελευθερίας μετακίνησης του ανηλίκου εντός του χώρου της ΚΕΔ Λέρου ισοδυναμεί με παράνομη κράτηση. Η Equal Rights ενημέρωσε άμεσα την Εισαγγελία για την απόφαση και την επόμενη ημέρα η επιμέλεια του παιδιού ανατέθηκε στο συγγενικό του πρόσωπο, απόφαση που οδήγησε στην άμεση απελευθέρωση του ανηλίκου από την «Ασφαλή Ζώνη».
«Η στέρηση της ελευθερίας αποτελεί πλέον μια γενικευμένη πρακτική, αλλά τα κράτη επιλέγουν να μην την ονομάζουν “κράτηση”», αναφέρει η Μαριλένα Κοσμοπούλου, δικηγόρος της Equal Rights που εκπροσωπεί το ανήλικο. «Το γεγονός ότι έτσι αντιμετωπίζονται και τα παιδιά είναι ακόμη πιο ανησυχητικό».
Παρότι η νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα προβλέπει ειδικές εγγυήσεις όσον αφορά την κράτηση, τα κράτη συστηματικά προσπαθούν να τις παρακάμψουν. Είναι πολύ σημαντικό ότι το Διοικητικό Δικαστήριο της Ρόδου ανέδειξε αυτές τις ειδικές εγγυήσεις, καθιστώντας έτσι σαφές ότι η παράκαμψή τους είναι παράνομη και δεν πρέπει να γίνεται ανεκτή. Οι διαπιστώσεις αυτές θα πρέπει να πιέσουν την Ελλάδα και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ να τηρήσουν επιτέλους τους θεμελιώδεις νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις πρακτικές κράτησης στα Δωδεκάνησα μπορείτε να βρείτε στις εκθέσεις της Equal Rights.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς η αναμόρφωση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου θα επηρεάσει τα παιδιά μπορείτε να βρείτε εδώ.
Επικοινωνία: press@equal-rights.org