Η περιβόητη ρήτρα της πρώτης χώρας εισόδου αποτελεί τη βασική αρχή του συστήματος του Δουβλίνου: Με απλά λόγια η ρητρα αυτή καθορίζει ότι η χώρα της Ε.Ε. της οποίας το έδαφος πάτησε για πρώτη φόρα ένα πρόσωπο είναι υπεύθυνη για την εξέταση της αίτησης ασύλου του. Σε αυτή τη βάση, κράτη μέλη της Ε.Ε. επιδιώκουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα χιλιάδες αιτούντες και αιτούσες άσυλο, αποκλείοντάς τους-τες από την πρόσβαση στο δικό τους σύστημα χορήγησης διεθνούς προστασίας. Επιχειρούν δηλαδή να επιβάλλουν μια γενικευμένη πρακτική επιστροφών.
Ωστόσο, η επιστροφή ατόμων σε συνθήκες όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους απαγορεύεται. Και στην Ελλάδα οι συνθήκες για τους αιτούντες-ούσες άσυλο και τους-τις πρόσφυγες είναι συνθήκες εξαθλίωσης: Οι πρόσφυγες αποστερούνται συστηματικά τα νόμιμα δικαιώματά τους, εγκαταλείπονται συχνά στο δρόμο και αποκλείονται από βασικές υπηρεσίες υγείας.
Για να προσβληθεί η απόφαση επιστροφής στην Ελλάδα πρέπει να αποδειχτεί ότι αυτή συνεπάγεται την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συγκεκριμένου προσώπου. Για το λόγο αυτό απαιτείται μια λεπτομερής τεκμηρίωση των συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα για τους αιτούντες-ούσες άσυλο και τους-τις πρόσφυγες. Καθώς δραστηριοποιούμαστε την ίδια στιγμή σε ένα κράτος που απελαύνει και σε ένα κράτος στο οποίο φτάνουν οι απελαθέντες-είσες, έχουμε τη δυνατότητα να δουλεύουμε ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές: τεκμηριώνουμε τις συνθήκες στην Ελλάδα και ταυτόχρονα εκπροσωπούμε το υπό απέλαση άτομο/α στη Γερμανία και σε άλλα κράτη της Ε.Ε. Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος αμφισβήτησης των παράνομων ενδο-ευρωπαϊκών απελάσεων αιτούντων-ουσών άσυλο.
